این نوشته آموزشی ترجمه متن زیر است.
World Intellectual Property Organization, Summaries of Conventions, Treaties and Agreements Administered by WIPO, 2013, P. 45-46
معاهده کپی رایت وایپو یک توافق خاص تحت کنوانسیون برن است که به حمایت از آثار و حقوق پدیدآورندگان آنها در فضای مجازی می پردازد. همه کشورهای عضو -حتی اگر عضو کنوانسیون برن نباشند- باید با مفاد اساسی نسخه پاریس کنوانسیون برن در مورد حمایت از آثار ادبی و هنری 1886 متعهد باشند. همچنین، این معاهده دو موضوع را تحت حمایت کپی رایت درآورده است: (1) برنامه های کامپیوتری، صرف نظر از شکل یا فرم بیان آن؛ (2) گردآوری اطلاعات یا سایر موارد (پایگاه داده)، به هر شکلی که به دلیل انتخاب یا چینش محتوایش نوعی آفرینش فکری تلقی گردد (اگر پایگاه داده دربردارنده چنین آفرینشی نباشد، خارج از قلمرو معاهده است).
حقوق اعطایی معاهده به پدیدآورندگان، افزون بر حقوق شناسایی شده در کنواسیون برن، موارد زیر است: (1) حق توزیع؛ (2) حق اجاره و (3) حق عرضه به عموم.
- حق توزیع به معنای در دسترس عموم قرار دادن اثر اصلی یا کپی های آن از طریق فروش یا سایر اشکال انتقال مالکیت است.
- حق اجاره به معنای اجازه استفاده تجاری اصل اثر یا کپی های آن به عموم در مورد سه اثر زیر است: (1) برنامه های کامپیوتری (به جز موردی که برنامه کامپیوتری خودش موضوع اصلی اجاره نیست)؛ (2)آثار سینمایی (اما در این موارد، اجاره تجاری منجر به توزیع کپی های چنین آثاری میشود و به طور عمده به حق انحصاری تکثیر لطمه می زند) و(3) آثار ضبط شده در فنوگرام ها اگر طبق قانون داخلی کشورهای عضو شناسایی شده باشند (مگر برای کشورهایی که از 15 آوریل 1994سیستمی اجرایی برای پرداخت مابه ازاء به چنین اجاره هایی داشتند.)
- حق عرضه به عموم حقی است که اختیار هر گونه ارائه اثر را به عموم از طریق کابلی یا بی سیم به دارنده می دهد، همچنین این حق شامل «در دسترس ساختن اثر برای عموم است به نحوی که اعضای آن گروه بتوانند از یک مکان و در یک زمان که توسط آنها انتخاب می شود، به اثر دسترسی داشته باشند». این عبارت به طور ویژه ارتباطات اینترنتی تعاملی و مبتنی بر درخوست را پوشش می دهد.
در مورد محدویت ها و استثنائات، ماده 10 معاهده یک آزمونی را که به «آزمون سه مرحله ای یا سه گام» معروف شده، مقرر کرده تا در مورد استثنائات و محدودیت های مقرر در بند 2 ماده 9 تصمیم گیری شود و بتوان آن را در مورد تمامی حقوق اعمال کرد. بیانیه توافقی ضمیمه معاهده بیان می کند که محدودیت ها و استثنائاتی که در قوانین داخلی و مطابق با کنوانسیون برن هستند، می توانند به محیط دیجیتال نیز تسری یابند. کشورهای متعهد می توانند محدودیت ها و استثنائاتی را که مناسب محیط دیجیتالی است، مقرر کنند. گسترش و ایجاد محدودیت ها و استثنائات جدید زمانی امکان پذیر است که شرایط آزمون سه مرحله ای را داشته باشد.
مدت زمان حمایت برای هر نوع اثری حداقل 50 سال است.
بهره مندی و استفاده از حقوق مقرر شده در معاهده نمی تواند منوط به انجام تشریفات گردد.
معاهده اعضای متعاهد را ملتزم می کند تا ضمانت اجراهای قانونی در برابر اقدامات زیر مقرر کنند: نقض تدابیر فنی که توسط پدیدآورنده برای استفاده از حقوقش ایجاد شده (مثل رمزگذاری)، همچنین حذف یا تغییر اطلاعات، مانند اطلاعات خاصی که اثر یا دارندگان آن را مشخص می کند (مثل لیسانس، جمع آوری و توزیع رویالتی) و برای مدیریت حقوق لازم است (اطلاعات مدیریت حقوق).
معاهده کشورهای عضو را متعهد می کند تا با توجه به نظام حقوقی خود، ابزارهای ضروری برای تضمین اجرای معاهده را اتخاذ کند. به ویژه کشورهای عضو باید تضمین کنند که فرآیند اجرایی به موجب قانونشان، امکان طرح دعوای مؤثر علیه اقدامات ناقض حقوق مصرح در معاهده را فراهم کرده است. چنین شکایتی باید شامل ضمانت اجراهای فوری برای ممانعت از نقض و نیز قدرت بازدارنده برای جلوگیری از نقض های آتی باشد.
معاهده مجمعی از کشورهای عضو ایجاد کرده که وظیفه اصلی آن بررسی و پرداختن به موضوعات مرتبط به توسعه و حفظ معاهده است. وظایف اجرایی مربوط به معاهده به دبیرخانه وایپو سپرده شده است.
معاهده در سال 1996 تصویب و در سال 2002 لازم الاجرا گردید.
معاهده برای کشورهای عضو وایپو و جامعه اروپا باز است. مجمع ایجاد شده توسط معاهده می تواند در مورد عضویت دیگر سازمان های بین الدولی تصمیم بگیرد. اسناد تأیید، تصویب و الحاق باید به مدیر کل وایپو سپرده شود.