این نوشته آموزشی ترجمه متن زیر است.
World Intellectual Property Organization, Summaries of Conventions, Treaties and Agreements Administered by WIPO, 2013, P. 21
موافقت نامه لوکارنو یک طبقه بندی برای طرح های صنعتی (طبقه بندی لوکارنو) ایجاد کرده است. ادارات صلاحيت دار کشورهای عضو باید شماره طبقات و زيرطبقه های کالاهایی را که طرح در آن نمود یافته، در اسناد رسمی که دربردارنده تودیع یا ثبت طرح های صنعتی است، بیان کنند. همچنین این امر باید در تمامی اعلانات اداره در رابطه با تودیع یا ثبت طرح های صنعتی اعمال شود.
طبقه بندی متشکل از یک لیست با 32 گروه و 219 زیرگروه و یک فهرست الفبایی از محصولات با بیان گروه و زیر گروه هر کالا است. این فهرست الفبایی حدوداً شامل هفت هزار مورد است.
موافقت نامه لوکارنو کمیته کارشناسان را ایجاد کرده است که همه کشورهای عضو در آن نماینده و وظیفه آن بازنگری دوره ای طبقه بندی لوکارنو است. نسخه فعلی ویرایش نهم است که از 1 ژانویه سال 2009 به اجرا درمی آید.
طبقه بندی توسط 52 کشور عضو موافقت نامه لوکارنو و همچنین توسط دفتر بین المللی وایپو در اجرای موافقت نامه لاهه در مورد ثبت بین المللی طرح های صنعتی، سازمان آفریقایی مالکیت فکری (OAPI)، سازمان منطقه آفریقایی مالکیت فکری (ARIPO)، سازمان مالکیت فکری بنلوکس BOIP) و اداره هماهنگی بازار داخلی اتحادیه اروپا (علائم تجاری و طرح) (OHIM) اجرا می شود.
موافقت نامه لوکارنو که در سال 1968 به تصویب رسید، در سال 1979 اصلاح شد. موافقت نامه لوکارنو اتحادیه ای ایجاد کرد که دارای یک مجمع عمومی است. تمام کشورهای عضو اتحادیه، عضو مجمع عمومی محسوب می شوند. یکی از وظایف مهم مجمع، تصویب برنامه و بودجه دوسالانه اتحادیه است.
عضویت در موافقت نامه (که متن کامل در www.wipo.int/treaties در دسترس است) برای کشورهای عضو کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی (1883) باز است. اسناد تصویب یا الحاق باید به مدیر کل وایپو سپرده شود.